Volg jij echt Jezus?

God heeft ons geschapen met een Geest, ziel en lichaam. We zijn geschapen door ZIJN hand. Hij is de schepper, wij zijn ZIJN schepping. We leven in ZIJN schepping. We zijn onderdeel van ZIJN schepping. En wat is ZIJN schepping prachtig. Wat ben ik dankbaar, dat ik hier mag leven. Dat ik überhaupt besta. En dat God bestaat. God is zo groot. God is zo goed. Amen. We wandelen met onze eigen ziel en lichaam dit leven om uiteindelijk geestelijk gefundeerd te raken in de waarheid. Om thuis te komen in de eeuwige waarheid. Amen. Hoe zit het nou met je geest? Met welke waarheden voed jij je geest? Hoe zit het met je hart? Met je ziel? Welke persoonlijke paden bewandel jij om dichter tot God te komen? Of de ruimte en vrijheid te nemen om het allemaal zelf te onderzoeken en te ondervinden. Durf je te roepen, dat je God nodig hebt? Of zoek je het nog wel even zelf allemaal uit? Bewandel je prachtige zijpaadjes, die je ziel eelt geeft, die je ziel beleving geeft, die je ziel een levensverhaal geeft, dat je altijd kan navertellen. Of sta je al vast. In een vastgeroeste waarheid en durf je er op geen enkele mogelijkheid vanaf te wijken, want je hebt nu de waarheid ontdekt en alles wat dat niet is, is een leugen. En is dat wel zo? Is alles zwart of wit? Of is alles onderdeel van het geheel. Heeft de ziel diverse routes te bewandelen om uiteindelijk thuis te komen. Of sta jij al met je voeten vast. Durf je geen enkele weg in te slaan om te ervaren, te leren, te groeien, te ontdekken, te proeven van het leven, uit levensangst. Doodsangst. Want als ik geworteld blijf, dan zit het goed tussen mij en God. Hoe zit het dan, dat God je ook een eigen ziel heeft gegeven? Een hart? Een verlangen naar leven. Een verlangen naar ervaring, beleving, avontuur, kleur, adem, zintuiglijke beleving. Hoe zit het dan, dat God je ook een lichaam heeft gegeven. Een tempel van de heilige geest. Een lichaam om te rennen, te dansen, te zingen, te vieren, te zwemmen, te varen, te ruiken, te proeven, te VIEREN. Het woord van God, is de fundering van mijn geest. Mijn geest, die nooit zal wankelen. Dat zit wel goed met God. Jezus Christus is de enige weg, de waarheid en het leven. Waar de heilige geest verschijnt, daar is vrijheid, daar is LEVEN. Zouden we via de bijbel gerobotiseerd worden tot brave kerkgangers, heilige christenen, die het allemaal keurig zo goed weten te vertellen. Schriftgeleerden, die de bijbel de hele dag opdreunen bij alles wat de ziel probeert te fluisteren. Zou dat getuigen van God’s geest? Zou het getuigen van LEVEN? Geloof zonder liefde is leeg. En liefde zonder geloof is zweverij, want waar is de fundering? Maar heeft liefde wel een fundering? Heeft liefde een vorm? Jezus Christus is het ware licht. Jezus Christus is ware liefde. Volgens de bijbel zijn er zoveel mensen, die een gouden koe aanbidden. Een levensloos beeld, maar als wij een poppetje van Jezus tekenen. Onze eigen verbeelding over Jezus, een beeld maken van HEM en dat aanbidden, doen we dan niet hetzelfde? We weten allemaal zo goed te vertellen wie Jezus is, maar weten we dat wel écht? De ene Jezus lijkt nog beter, dan de andere. We smijten met bijbelteksten naar elkaar. We denken alles allemaal beter te weten. We oordelen en veroordelen, maar ondertussen zit Jezus nog steeds op de troon. Ondertussen is God nog steeds God. Ondertussen verandert God niet. Wat we ook doen of zeggen. Wij hebben HEM niet geschapen. HIJ heeft ons geschapen. Amen. We kunnen filosoferen, beweren, lezen, prediken, onderwijzen, coachen, healen, genezen wat we willen, maar verandert dat iets aan wie God is? God blijft dezelfde. Hij is God, niet wij. We kunnen mensen een podium geven, mensen van hun podium afknikkeren en er ook nog trots op zijn. We kunnen mensen belangrijk maken, we kunnen mensen de grond in trappen. We kunnen mensen onbelangrijk vinden, want zij prediken niet het woord van God. De bijbel zegt: dood en leven zit in de macht van de tong. We kunnen leven spreken over mensen en we kunnen stront uitroepen, maar verandert dat iets aan wie God is? God blijft nog steeds dezelfde God, wat we ook doen of zeggen. Wij blijven mens en medemens. Wat willen we toch graag boven een ander proberen te staan, omdat we gefundeerd denken te zijn in God’s woord. We roepen, we schreeuwen, we bestraffen, maar wie ben je zonder God? Zonder God zijn we niets. De allerhoogste leider, blijkt het zwakste hart te hebben. Het allerkleinste, kwetsbare meisje, blijkt een oerkrachtige overlevingsdrang te hebben. En wat is beter? Verandert het iets aan wie God is? Welk wedstrijdje willen we nog spelen met z’n alle? Of volgen we werkelijk Jezus? En volg je wel echt Jezus? Of volg je een gevormd beeld van HEM? Ervaar je HEM ook echt? Of visualiseer en affimeer je erop los, tot dat je denkt iets van HEM te ontvangen? Staat je hart open voor God? Of lees je gewoon de lettertjes. En probeer je dat in rijtjes in je brein te stampen, zodat jij kan zeggen, dat je een goede christen bent? Staat je bijbel al vol met markeerstiften en notes? Of staat ie te verstoffen in de kast? En verandert dat iets aan wie God is? Als een kind van 6 een scooterongeluk mee maakt, een ontmoeting met God ervaart, gered wordt en gezegend is met een prachtige toekomst, getuigd dat minder van wie God is, dan iemand, die iedere zondag braaf naar de kerk toe gaat, alle letters kent en zelf nog geen idee eigenlijk heeft wie God werkelijk is. God in een denkbeeldige box heeft gestopt en gekaderd tot: dit is mijn God en niets daarbuiten is God. Hoe groot is God dan volgens jou? We hebben God niet gecreëerd, God heeft ons gecreëerd. De leugen wilt niet, dat we de waarheid weten, maar weet je wel de waarheid als je denkt de waarheid te weten? God blijft nog steeds God. Amen. God heeft ons geschapen met Geest, ziel en lichaam. En we bewandelen allemaal een eigen zielspad, met een eigen lichaam. In dit prachtige leven. En ik hoop, dat de waarheden waarmee jij je geest vult, je ziel steeds verder mag funderen in de waarheid van God, zonder vast te roesten. Zonder vast te roesten in gewoontes, vaste rituelen, trends, copieren, dingen die collectief zijn. Maar durf te ontdekken, te leren, te groeien, vanuit je ziel en daarmee je relatie met God te versterken. Durf je echt een relatie met God aan te gaan en niet zomaar de massa te volgen. Zelfs als ze allemaal keihard roepen de waarheid in pacht te hebben. Durf jij Jezus werkelijk te volgen?